Η αυθόρμητη και ανιδιοτελής εξέγερση των φοιτητών και της νεολαίας στο Πολυτεχνείο, το Νοέμβριο του 1973, αποτελεί ύψιστο παράδειγμα θυσίας του λαού μας, που εξέφρασε δυναμικά την αντίστασή του κατά της καταπίεσης και του παραλογισμού ενός αυταρχικού-χουντικού καθεστώτος. Μιας θυσίας που μετασχημάτισε την οργή και την απελπισία των Ελλήνων σε προοπτική ελπίδας. Μέσα από εκείνο τον αγώνα κερδισμένοι βγήκαμε όλοι, αλλά κυρίως το δημοκρατικό πολίτευμα, που έγινε ισχυρότερο. Και αυτό αποτελεί για μας ιερή παρακαταθήκη, καθώς η ενίσχυση της Δημοκρατίας είναι ένας αγώνας, τον οποίο οφείλουμε να δίνουμε και να κερδίζουμε καθημερινά.
Τότε τα Μηνύματα συνοψίστηκαν στις λέξεις: «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία» .
Τώρα: Νέο Μνημόνιο, σκληρή λιτότητα, Ανεργία, Μαθητές χωρίς Βιβλία, «Εκπτώσεις» στην Παιδεία, Ελλείμματα Δημοκρατίας, Αγορές και κερδοσκόποι που καθορίζουν τις ζωές των ανθρώπων, ελευθερία στα δεδομένα των «αλλότριων» επιλογών που επιφαίνονται ως αυτοδίκαιες επιλογές λογικών συνεπειών…
Αλήθεια, 39 χρόνια μετά, είμαστε οι Έλληνες ξανά «πληγωμένοι», «απογοητευμένοι», σε μια Δημοκρατία που πλήττεται, στα πλαίσια ενός πολιτικού συστήματος που αποδεικνύεται «σαθρό» και αναξιόπιστο, με αξίες, αρχές και θεσμούς ανίσχυρους ή και υπό αναδόμηση ή και κατάρρευση, «χτυπημένοι» κι εμείς από την παγκόσμια οικονομική κρίση…
Αυτό που μας μένει είναι η Ιστορία! Η αξιοπρέπειά μας, ο αυτοσεβασμός μας είναι η δύναμή μας…μέσα από τις συλλογικότητες…
Aς σκεφθούμε με αφορμή το Πολυτεχνείο, την ευθύνη που στον καθένα μας αναλογεί για το όνειρο, τη ζωή και την πράξη…
Αν και έχουν περάσει 39 ολόκληρα χρόνια, το μήνυμα και το παράδειγμα της γενιάς του Πολυτεχνείου παραμένει επίκαιρο, αφού ο αγώνας του λαού ποτέ δε σταματά, μόνο αλλάζει τρόπο έκφρασης. Ο ηρωικός αγώνας εκείνης της γενιάς θα καταδεικνύει πάντα ότι το μέλλον βασίζεται στη νεολαία για τα οράματα, τα ιδανικά, το θάρρος και την αυτοθυσία. Σε κάθε εποχή ,οι νέοι είναι οι ασυμβίβαστοι οραματιστές που προσπαθούν να διορθώσουν τα κακώς κείμενα και να κάνουν πράξη τα όνειρά τους για ένα καλύτερο αύριο, βασισμένο στη δικαιοσύνη και την αξιοκρατία.
Ο εορτασμός της εξέγερσης του Πολυτεχνείου δεν είναι απλώς μια γιορτή μνήμης, αλλά ένα μήνυμα ελπίδας, ευθύνης και στάση ζωής που πρέπει να σηματοδοτεί κάθε φορά τον αγώνα για κοινωνικές αλλαγές ακόμα κι αν κυριαρχεί η κρίση και η απαισιοδοξία. Γίνεται επίσης αφορμή να μεταφέρουμε στη νέα γενιά τα μηνύματα εκείνης, επαγρυπνώντας ώστε να μην εμφανιστούν καταστάσεις τόσο δύσκολες όσο εκείνες που έζησε ο λαός μας κατά την 7χρονη δικτατορία».
Τιμώντας ,σήμερα τους αγωνιστές του Πολυτεχνείου, τιμούμε τη στάση ζωής τους, τις αξίες τους το πρότυπο συμπεριφοράς τους.
Στεκόμαστε λοιπόν με σεβασμό και τιμή σε όλους εκείνους που αγωνίστηκαν για την εδραίωση της Δημοκρατίας στην πατρίδα μας.
Δημήτριος Καλαϊτζής
Δήμαρχος Βισαλτίας